Kanatlarýmda bir sisin aðýrlýðý uçamýyorum
Karabasan sanki yaþadýklarým,
Yalan denizlerinde yüzemiyorum.
Bela gözlerine hapisim,saplandým istemeden.
Kör düðümlere baðlandým çözülmesini istemedin,
Bitti dedin duymadým içimde kara bir kahpeydin.
Uzaklarda bir köþede yuvalandým gözyaþlarýmla,
Bir þey var orda beni yalnýz koymuyor
Alda git ona alýþamadým günlerim beni kovalasada.
Saçma deðilmi içinden gülersin þýmarýklýðýnla,
Evet aptalým belki ne biliyim.
Yalnýz kulaðýna küpe eyle
Ucuz olmayý aptallýða yeðlerim her daim.
Hergün yazýyorum içimdeki kahpeyi çýplaklýðýyla
Utanýyor kalem,kaðýt aðlýyor beyazlýðýnla.
Rahatlýyorum kimselere anlatamazken kaderimi.
Aþk insalar için deðilmiydi benimki nerde göster kendini.
Yalnýzlýðýma aðlýyorum içimdeki zehrinle
Dön demicem ne yüzle geliceksin ki.
Yazýk ediyorum biliyorum geleceðimi,
Usanýyorum artýk bakamýyorum karþýmdaki beni.
Suretim çökmüþ,yirmibeþ deðilim yetmiþindeyim sanki
Göreceðimde varsa sevgi denilen büyülü masalý.
Birdaha sen çýkma karþýma,tokatýmý yersin okkasýyla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.