Çölde, kuraklýðýn yangýný sarmýþken tam suya hasret bir beden bir kuyuya denk geldi...
Sevinç sardý bedeni Gözler bir damla yaþ ile katýldý mutluluða ve, kuyuya damladý...
Açýldý içsel aynalar kuyuda geniþleyen damla ile birlikte
’’Gece yarýsýydý, þiir düþüyordu göz kapaklarýmdan’’
Adý yok duygular iç içe resimler gibi gözlerimde bir saðanaðýn sarkacý göðe yazýlmýþ bir ferman gibi zaman geriye sarýyor her þeyi gergefimde iþliyorum tenini...
’’yaþam gece karanlýðýnda ,parmak arasýnda bir sigara, tükeniþinde; küllene küllene yok oluyor..’’
Anýlar, yarýnlara devrik bir masal ve gece makamýnda nihavent bir bestenin saç tellerini okþar gibi sakin...
’’ve bir baþka þiirin bir mýsrasýna üþüþüyor hafýzam; sabah martý çýðlýklarý arasýnda sýkýþmýþ dalga seslerinde, bir yitik ses olacak avazým Van Gölü þahit, ilk kez aðlamayacaðým...’’
Esmer anýlarýn zeytin karasý matemlerinde sarýþýn bir çocuk doðurmak zamaný þimdi
ve karar veriyorum
’’þiiri boþ verip þimdi; Maksim Gorki okumalý’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.