KIRLANGIÇ

Üzüm Baðlarýnda geçti çocukluðum
Güneþe yakýn hüzne uzak
Çýplaktý ayaðým
Ama…
Batmýyordu ayrýk otlarý
Þimdi:
Yüksek binalarýn dar çatýlarýna
Yuva yapmýþ kýrlangýç gibiyim.

Saða uç apartman
Sola uç apartman
Özgür dünya dedikleri bu mu?
Güneþe dokunamýyor gözlerim
Eskiye tükenmiyor hasretim
Bu kalabalýðýn ortasýnda
Göðe uzanmaya çalýþan
Ayçiçeði gibiyim.
Dertli ama baþý dik
Avunuyorum yalan gülüþlerle
Bilmem kaçýncý yüzyýlda
Sanal zincirler ayaklarýmda
Yalnýzým odamda
Oyuncaklarým ve ben.



Sosyal Medyada Paylaşın: