Ýlk, bahar aldý kýþýmý, Yüreðine cemre düþmüþ tazecik, Yeþil gözlü, Cývýl cývýl, bir bahar. Güneþi avuçlarýna doldurup, Ilýk ýlýk, üfledi dudaðýma, Karlarým eridi, Buzlarým çözüldü, Bir nehir bereketiyle aktým topraðýn baðrýna, Kana kana, hayat sundum, Can sundum. Yeþillendi toprak, Dal verdi filiz, Yedisinde, Ellisinde insanlar, Çiçek tarlalarýnda koþuþtular, Hepsi birer çocuktular, Baharýn þen çocuklarý.
Ben ki, koynuma aldýðým rüzgar kadar asiydim, Ben ki, kardan adamlarýn o sert efendisiydim. Bir bahar ki, beni dize getirdi, Ellerimden tutup yaza getirdi,, Bir bahar ki, ilk bahar hayatýmda, Bir bahar ki son baharým olacak. Ömrümce yaþayacaðým son bahar.
S.U.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.