ben; ölümcül hastalýklar gibi kanýma iþleyen aþklarý severim yüreðimin derinliklerinden, incesinden süzülüp gelen gün yüzü görmemiþ seni seviyorumlarý duymak isterim...
ben; kelimesiz,dilsiz, lal olmuþ aþklarý severim.. yüreðimin gözüyle uzun sohbetler etmeyi gözlerimdeki ateþle seviþmeni isterim.. gece o kadar çok uzun olmalý ki, ertelediðin doðacak güneþi özlemeliyim...
ben; ansýzýn kapýmý çalan aþklarý severim.. karanlýðýn sindiði köþe baþlarýnda korkuyla boynuma sarýlmaný ateþten bir su gibi içime serpilmeni severim.. bilirim ki; ansýzýn gelen aþklar mutluluk getirir..
ben; cesaretli,korkusuz güçsüz ama aþký için savaþmasýný bilen aþklarý severim... hýrçýn dalgalara adýmý fýsýldadýðýnda kasýrga olup,kentleri yýkmaný, o kentlere ismimi yazmaný severim... Sosyal Medyada Paylaşın:
portakal_çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.