yalnýzlýðýn yorulduðu yerdeyim
sahipsiz sevdalara düþtüm
iklimsiz yaðmurlara
sýnýrýn geri dönülmez kýyýsýnda
bir gül çizdim düþümde sana
gözlerinin limanýnda bekliyorum
gideli kaç ýþýk yýlý oldu bilmiyorum
gözlerimde karartma gecelerinin hüznü
yoluma çýkar sesini
soluðum tutuþacak besbelli
kör umuda küçük sevinçler yeter
içimdeki eylüle yenildim
kendime sarýldýðým boþluk sensin
geri sayým bu kadar uzun sürmemeli
özlemim yaðmurludur / özlemim beyaz
siperlerimde sen ve yoksunluðun
ölümden bahsederken
o düþman yalnýzlýða inat
ucuz bir intihar tasarlamýyorum
beklemenin tortusuyla
düþlerim düþüyor / ýskalýyorum
bir kalmanýn ýssýzlýðý yaþanýyor hýnca hýnç
aðzýmda kezzap tadýnda bir öfkeyle
unutulmalarýn günlüðünü tutuyorum…
Nail Yavuz, Ýzmir
Y.düzenleme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.