Aldırma Sesimin Titrekliğine

Aþk olsa da yaþanan, her gün saparýz bu hüznün sapaðýna
Tahriplenmiþ, yakýlmýþ þehirlere benzer bizim þiirlerimiz
Döner gün, batar güneþ, en gizemli uykusundayken ölüm
Biz ne serüvenler yaþarýz, yazdýklarýmýzýn suskunluðuyla.

Zümrüt madenlerine mi benzer bilmiyorum, gözlerin
Rüzgârdan ceninler biriktiririz yüreðimizin güvertesinde
Nabzýmýz ellerimize düþer, uykuda buluruz birbirimizi
Ömrü tamamlanmamýþ sevdalarýn mezarlýðýna güller ekeriz.

Aldýrma sesimin titrekliðine, enkazdadýr benim sevdalarým
Her gün yeni hudutlar çizerim inatla, göçebe yalnýzlýðýma
Kapýmýzý çalan beyhude aþklarla sevdadan çýkýþýmýz yok iþte
Yüreðimize aðustoslar beledik, gönlümüz suskun öpüþlerde.

Yaþanmýþlýðýmýzýn hareli ve anonim bütün dinletilerinde
Bir tablo çizeriz, korkak ve ýslak bir gök kubbenin altýnda
Döver ruhumuzu dalgalar, hasret kýyýlarýmýza anlarý taþýr
Bir sofra hazýrlar aþk, akarýz birbirimizin korsansýz sularýna.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: