Adýn, Eylül Göbek adýn… Hazan Ýnsanlar kýþýn üþürmüþ Ben hep sende üþürüm Ben var ya! ben Ben sende Mutluluðumun mezarýný kazarým Deli dalgalar gibi kabarýr yüreðim En hüzünlü En sitemli En isyankar þiirlerimi Hep sende yazarým
Gelme üstüme Eylül! Anlamýyorum ki Senin bu adreste iþin ne? … Ne bir uçurtmam kalmýþ Tellere takýlsýn Ne de bir sevenim kalmýþ Beni arasýn Ben, yýllardýr unutulmuþum Unutulmuþum! … unutulmuþum be! ayvanýn sarýsýndan Narýn kýrmýzýsýndan bana ne Bana ne ya! bana ne! …bana ne…
Gelme üstüme Eylül Býrak yakamý Ne Saçlarýmý daðýtsýn Deli rüzgarlar Ne de Avuçlarýma dolsun Sararmýþ yapraklar Çýk ta git benliðimden Yorgun düþlerime girme…
Seni sevmiyor, sevmiyor Sevmiyorum! … Seni istemiyor, istemiyor Ýstemiyorum! …
Gelme üstüme Eylül Gelip te, anýlarýmý yýðma pencerelerime Þimdi Unutma zamaný diyorum Ve… O’nu unutmaya çalýþýyorum…
Sakýn ha çalma kapýmý Eylül Biliyorsun Hiç bir Sonbahar evde yokum. Yok! yok! yok! … Yokum iþte… Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Osman AVCI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.