Dilimi tutulmuþ bir zaman, Buðulu bir pencere kenarý gibi. Seyrimin ortasýnda Öylece ýslak bir bahar
Üstünden elbiselerimle geçen Bir meltem kaçkýnýyým Býraktým kendimi Kendini topraklayan Bir ölünün gözlerine
Yenik bir cemrenin En soðuk mevsimidir ayrýlýk Teninde dolaþtýðým yüzyýllýk bir kervansaray Nefessiz Kýrýlgan bir ceviz dalýndayým
Ne sancýlý sonbaharým Nede kül gözleriyle bir kýþ En tatlý þarabýyla sularken kervanýmý Eksik olmazdýn düþlerimden Ama gelmedin Öyle kýrgýn gülümserken bir elik sürüsü
Bütün kitaplarým yangýnýyla ýsýtýrken yüzümü Bir akrep soluyor nefesimi Zehrimin taþ dibeklerine dolan Tütün sarýsý gözlerim Bir melek indiriyor yanaklarýna
Þimdi Bir bayrak çekildiðinde damarlarýma Ýklimlerin en ergen bitkilerini yakarým Kamçýya duran bir þehrin surlarýndayým Vur dalgalarýný Ve Ellerimi çivile Seyrimin içindesin nasýlsa Düþlerime doðmuþ bir yavru mevsim gibi
Ahmet Serdar Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetSerdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.