Çocukluğumu Özledim

Çocuk olmak var ya, özledim ben çocukluðumu
Petek çiçeklerine konan arýlarý özledim
Sokaklarda çýðlýk atan çocuklarý özledim
Bedenimde ki beyaz ýþýkla oyunlar oynamayý özledim
Beþ taþ oynamayý, aðaçlara týrmanmayý
Bulutlarý þekillendirip masallar anlatmayý kendime
Ben dut aðacýný özledim
Kaldýrýmlarda yalýn ayak koþturmayý
Gazoz kapaklarýný özledim ben
Çocukluðumun kokusunu, sevginin gücünü
Sokaklarda kaybolmayý, kavgalarýmýzý, kahkahalarýmýzý
Bir de bebeðim Fatoþ’u özledim ben
Fatoþ’un kirlettiði kýyafetleri yýkamayý
Aseton þiþesinden biberonla, ona çaylý bisküvi yedirmeyi
Çocukluðumu özledim özledim
Bu gün çocuk olup, yýldýzlarla dans etmeyi özledim
Yaðmur yaðýnca gökyüzündekilerin
Evlerini yýkadýklarýný düþünmeyi özledim
Özledim saflýðý, temizliði, doðallýðý
Yalansýz, sevgi dolu, gülen insanlarý özledim
Güvenmeyi özledim
Hikâyeler yarattýðýmýz, eski evleri korkuyla gezmeyi
Saklambaç oynamayý yaz akþamlarýnda
Bahçeli evimizi özledim
Bu gün çocuk olmayý özledim...








Sosyal Medyada Paylaşın: