Kör Kız
Uyuyor kýz, korkularla ve mutsuzluklarla
Uyandýðýnda yok olacak sanýyor
Umutla, ýþýkla uyanacak.
Sabah oldu, uyan artýk
Aç gözlerini, aydýnlýða bak.
Kýz uyandý; ama açamýyor gözlerini
Zorladýkça, göz kapaklarýnda
Kurþun bir maske sanki.
Korktu kýz
Ayaða kalkmak istedi
Beynindeki iblisi hissederek
Kaçmak istedi...
Baþý dönüyordu, tutunacak bir el yok
Duvarlar, duvarlar
Tutmaya çalýþtýkça uzaklaþtýlar
Alay ederek kýzdan
Kapýya gitmek istedi
Sað gözü aralandý biraz
Kendi kolunu gördü
Duvarlar uzak, yakalamak istedi
Kolu da uzak
Baþý dönüyor ve iblisin beynindeki basýncýný
Acýyla hissediyordu.
Anladý ki, kaçamaz...
Yalnýzdý ve kapýyý buldu.
Demir kapý üstünde kilitler vardý
Çevirdi anahtarý
Ah bir açabilse kapýyý
Açmaya çalýþtýkça kilitlendi kapý
Duvarlar uzak, kolu uzak,
Kapý açýlmýyor!
Yalnýz bir baþýna
Kör olmuþtu artýk
Tutunacak bir kol ve duvar yok.
Beynindeki iblis büyüdükçe
Gözleri kör olmuþtu.
Baþý dönerek seslenmek istedi
Sesi çýkmadý.
Ýblis beynini ele geçirmiþ
Kurtuluþu olmayan kör kýz...
Kapýlar kilitli, yalnýz
Gülümseyen maskesini taktý
Gören bir kýzý oynamaya karar verdi.
Kör olduðunu unutarak,
Görüyormuþ gibi davrandý.
Kör kýz oralarda, yalnýz.
Hepimiz görüyor zannediyoruz
Kör olduðunu unutarak
Gülümsüyor pencereden
Kör olsa da, yaþ akýyor gözünden
Kimse görmeden akýtýyor
Yine gülümsüyor pencereden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.