Sus! Matemin gizli kalsýn be adam, Çaresizliði bürünmesin yine sokaklar Sararýnca güleç yüzlü bahar Geride rüzgârýn artýðý kül Þimdi susma vaktidir Sus! Ey ateþ, ey gül, EYLÜL
Sus! Þimdi yeriyken Vakit emeklemekteyken hâlâ Hayta akreple yelkovan Ensesini kýzýl bürünmekte ormanýn Çiseliyor hafiften yeþil Eteðinde pus Sus! Susma vaktidir Ey güneþ, ey bülbül, EYLÜL
Sus! Çýlgýna dönsün kaþlarý Bir öpüþlük tavizdir halvet Mendil cebinde kurumuþ çiçek Saçlarýnda mat sim Hacmim kadar kafesim Çýðlýða yer yok Susuþa esir Ki gökyüzü ödül Sus! Tam vaktidir Ey telaþ, ey dil, EYLÜL
Sus! Varsa eðer kudretin, alacaklýysa ecel Tahammüle can gerek zamaný sýrtlanarak Bel verecek yer çekimine dirense de en diri dallar Susacaksýn istendiðinde Ki konuþmak zarar Sabýrsa eðer takatini zorlayan O zaman Eylülü susturacaksýn Ya da ateþi Ya güneþ, ya gül, ya bülbül Rüzgar þimdi veresiye eser Öyleyse Sen sus Ey dil, ay beden, ey kul, EYLÜL Bilirsin susmak âlimlik ister
Ýlyas YAÐCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlyas Yağcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.