Vurur

Sonbaharda iner yerlere yaprak
Karýþýr topraða, güneþ kavurur
Ýlkbaharda susar nemlere toprak
Sarýlýr yapraða, bir de yel vurur

Otlar gün deðdikçe atar rengini
Toprak suya hasret alýr dengini
Düþen yaðmurlarla daðýn zengini
Sarýlýr topraða, bir de sel vurur

Boynu büküldükçe aðlaþýr pýnar
Ýçini çektikçe son gayret sunar
Ýçi yanan kuþlar, taþlara konar
Sarýlýr kurnaya, bir de el vurur

Selama bel baðlar ak bulutlarýn
Su tutsun renkleri çok umutlarýn
Kara bulutlarda gök binitlerin
Sarýlýr boynuna, bir de çöl vurur

Umut tükendikçe eser rüzgârlar
Yok olur git gide azcýk, birazlar
Kendine yer yapar tüm karýncalar
Sarýlýr rýzkýna, bir de yol vurur

Çatlayan topraðýn baþlar türküsü
Damlaya kavuþmak içmek tutkusu
Her gün azaldýkça güneþ etkisi
Sarýlýr aþkýna, bir de kol vurur

Beyazdan sarýya döner yeryüzü
Sarýdan karaya söner yeryüzü
Yalancý ýþýða kanar yeryüzü
Sarýlýr insana, bir de hal vurur

13.03.2009
Necati ÞÝMÞEK
Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: