---- YOLUMU KAF DAĞINA DÜŞÜRME YÂ-RAB! -----

Rabbim kýsým kýsým yaratmýþ nâs/ý
Özünü yoluna serenler anlar.
Yaratýlmýþlarýn gözdesi, hasý
Gönül süzgecinde yoranlar anlar.

“Ben, ben” diye dolaþýrsa bir kiþi
Tez zamanda sarpa sarar her iþi.
Rüyalarda kalýr hayali düþü
Benlik zincirini kýranlar anlar.

Sanma küçük daðlar senin eserin
Sen misin sahibi gözdeki ferin?
Kul olabilmektir senin zaferin
Ýstikrar içinde duranlar anlar.

Saltanatýn, hükmün cirmin kadarken
Bitecek sermayen veda ederken
Çýkýlýr bir yola geç veya erken
Sorulmaz sebebi görenler anlar.

Ýblis de kibriyle oldu ya helâk
Alçak gönüllü ol budur yol, yolak.
Herkese uymalý ördüðün yelek
Empati ipiyle örenler anlar.

Gönlünü çelerse gururun tayý
Unut Kaf Daðý’nda pembe dünyayý,
Alamazsýn bence bir aslan payý
Enginlere meyil verenler anlar.

Hak bil hakikat bil her doðru iþi,
Hor görme garibi döktürme yaþý
Gönlü güzel kimse odur er kiþi
Her çiçekten demet derenler anlar

Onurda zengin ol kibrin düþkünü
Yunus yollu yaþa gerçek aþkýný
Olmayasýn þöhret, mal mülk þaþkýný
Gönüllerde hüküm sürenler anlar.

Bize mi kuruldu dünyanýn çarký
Sultanlar çýkardý baþtaki börkü
Ýþte insan ile nebatýn farký
Kâinat sýrrýna erenler anlar.

Zübeyde Gökbulut (gelin )
20.Temmuz.2009 -- Kýrþehir



Sosyal Medyada Paylaşın: