Ay ýþýk, ay berrak, ay karanlýðýn içinde yalnýzlýk Ve ay parýldayan beyazlýk, siyahýn içindeki beyaz Senin gözlerin saf bir ýþýk, saf bir güzellik Gözlerinki karanlýðý aydýnlatan o güzel aydan Bile daha parlak,daha sýcak...
Ve yalnýzlýðýmýn içinde bir yudum ýþýk O ýþýk sadece gözlerin, gözlerinin aydýnlýðý O aydýnlýk ki beni alev gibi yakan Karanlýðýmý parlak bir yýldýz gibi aydýnlatan...
Gülümsemen yüzünden gelen güzellik Esen bir karayel gibi, kýyýya vuran bir rüzgar Fýrtýnalar koparýyor kalbimin derinliklerinde Kalbim senin gülüþünün altýnda kalan sade bir enkaz...
Ve yarýn 14 Þubat Sadece yanýmda olan senin gözlerin ve gülüþün Yalnýzlýðýmý aydýnlatan ise senin ýþýðýn O ýþýðýn oluþturduðu hüzme ise bir demet çiðdem...
13/12/2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
turhan yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.