Nur Topu Bir Ayrılık

Ayrýlýklar ülkesinden dönmüþtüm,
Sevdiðim ne varsa, koyup ardýmda.
Bir beni almýþtým aðýr hasarlý,
Sonbaharda, aðaç gibi yapraksýz,
Kýyýya vuran bir dalgadan farksýz.

Bir sabah, apansýz çýktýn karþýma,
Þaþkýndýn,
Ürkektin ve heyecanlý,
Gözlerime bakarken titriyordun,
Kelimeler, aðzýnda dolanýyor,
Ne diyeceðini bilemiyordun.
Öylesine masum, öylesine saf,
Ve öylece karþýmda duruyordun.
Senin o çocuk haline vuruldum.
Tohum gibi, ekildin yüreðime,
Sonra filizlendin,
Sonra, dal verdin içimde,
Budaksýz.
Bahar müjdecisi bir fidan gibi.

Öyle alýþmýþtým, öyle sevmiþtim,
Anne, yavrusunu bu kadar sevmez,
Ayrýlýk, aklýmdan hiç geçmiyordu,
Zaten ayrýlýða yüreðim yetmez.

Seninleyken, gökyüzü masmaviydi,
Güneþ sapsarýydý,
Ay ýþýl, ýþýl.
Korkuyordum,
Ya kýzýla dönüþürse gökyüzü,
Ya, güneþ doðmazsa, yeni bir güne.
Ya gidersen,
Ya, biterse mutluluk.

Offff, of,
Korktuðum baþýma geldi ne yazýk.
Bir sabah, apansýz çýkýp gelmiþtin,
Yine bir sabah apansýz gitmiþsin.
Týrpanlayýp içimden,
Güzel olan her þeyi.
Güneþin sarýsýný,
Gökyüzünün mavisini de alýp,
Bir kuru dal gibi, býrakýp beni.

Gözün aydýn,
Seninle bu güzel aþktan yadigar,
Nur topu bir ayrýlýðýmýz oldu.

S.U.

Sosyal Medyada Paylaşın: