Güz yapraklarýydý saçlarýmdan savrulan rüzgarla birlikte, Gelip geçerken hayat, hayatýmda tek kalýcý oydu... Tesadüftü tanýþmamýz, belki de bir þiirdi... Ama baharda dudaklarýma yaðan ilk yaðmur damlasýydý.
Yenik bir melek girdi hayatýma, Hiç olmayanlar kadar zarif, Hiç olmayanlar kadar sevgili, Ve kalbimin baþkentiydi...
Soðuk ve yaðmurlu bir gecede öpmüþtüm dudaklarýný, Islak ýslak dokunmuþtu tenlerimiz birbirimize, Sen "aþkým" dedikçe sana koþuyordu aklým, kalbim... Seni seviyor ve birgün tamamen benim olmaný bekliyorum...
Bugünlerde becerebildiðim tek konu seni düþünmek oldu, Seni heyecanla her yeni doðan günde beklemek, Tanrý’dan yalnýzca senli dilekler dilemek, Ve dudaklarýnda erimek sonsuzlarda kaybolmak...
Atakan Akan
Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.