En karanlýk kabuslardý, senin olmadýðýn sokaklar, Iþýklar sönüyordu her attýðým adýmda, Sanki senin, yanýmda olmayýþýný hissediyorlardý, Ben, bugün, sadece seni düþündüm...
Siyah beyaz umutlardý, yüzünde gördüðüm maskeler, Hiç göstermedin bana kendini, ama yinede çok sevdim seni, Ellerin ellerimde olmayýnca en boþ hayatý yaþýyordum... Ben, bugün, sadece seni hissettim...
Gözlerini görmüyordum çokça zamandýr, Kelimeleri dövüyordum yokluðunda, Seni düþünmek yetmiyordu bazý zamanlarda, Ben, bugün, sadece seni özledim...
Senin yanýndayken, zaman yoktu, Zaman ve mekaným sadece sendin... Ya seninle koþmalýydým en çýlgýn ölümlere, Ya da dizinde yaþlanmalýydý bu aciz bedenim... Sevdiceðim, bugün sadece sen vardým hayatýmda, Ve ben bugün sadece seni sevdim, ayný dünkü gibi... Atakan Akan Sosyal Medyada Paylaşın:
atakan akan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.