Sevgilim ve Kardeşim
Çizginin çok ötesinde tanýþtýk seninle, Ve sen girdin kapýdan, yanýnda abin...
Üstünde meleklerden çarpma bir beyaz giysi vardý,
Sen (
melek)t(
in),
Bense çok konuþan bir hiç Yabancýydým aþkýn karasularýna,
Hiç inmemiþtim yalnýzlýðýn gemisinde,
Sürekli rotasýzca ilerleyip gidiyorum,
Bir ben vardý, birde benim yalnýzlýðým...
Sen yýpranmýþtýn, mutsuzdun,
Aþk arýyordun, önce bana güler gibi oldun,
Sonra kardeþim dediðim insan çaldý seni benden,
Bu sefer ruhum beyazlar içinde bir giysi giydi...
Adý kefendi...
Bir þiir gibiydi sana olan uzaktan aþkým,
"Ben seni seviyordum, ama sen bilmiyordun" Çýtýr, körpe bir yalnýzlýk þimdi içimde kalan,
Sürekli aðlayan bir çocuk gibiyim...
Bu sulu gözler, bu kýzarmýþ gözbebekleri benim olamazdý,
Günbatýmýný izlemeyi hayal ediyordum seninle birlikte,
Ama batan tek günüm sen oldun...
Gözlerim kapanýrken, sen batýyordun
Ve karanlýk basýyordu her yanýmý
Hüzünlerimi döktüm bu sahte þehire,
Denizlere açýldým içimdeki yalnýzlýkla,
Yine rota yok,
Ama bu sefer ýþýkta olmayacak,
Çünkü sen battýn...
Ayrýlýðýn hiç böyle bir þey olduðunu hayal etmemiþtim,
Ayrýlsak bile dost kalýrýz zannediyorum,
Ama dost kalmak yerine dost kazýðý yedim,
Olsun, gün gelir bende elbet çýkarým bu mezardan...
"En doðru zamanda dönerim Sýladan" Siz keyfinize bakýn,
Ben sahnedeki ustalýðýmý sergiler,
Sineye çekmiþ gibi davranýrým...
Sevgilim ve Kardeþim... Atakan Akan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.