Toprak suyu emmiyor artýk. Ýyi niyet ve sabýr doygunluða varmýþ. Çamurlaþmak kaçýnýlmaz. Korktuðum tek þey, cývýklýðýn gölge olmasý. Dayatýlan, siyah beyaz renkler çok geride kaldý. Hayata artýk gökkuþaðý renkleri hakim. Fýrtýnanýn koptuðu yerde boþa esen rüzgar deðil... Aydýnlýða koþan rüzgarýn peþinde insanlar ... Çýplak ayak, kýrýk kalem ve törpülenmemiþ umutla... Geleceðin anahtarý olsun barýþ ... Çilingiri olmasýn bu yalan dünyanýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahne Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.