Doðarken bir çizgi üzerinde hayat. Çizgiden bi haber, bize yazýlmýþ senaryonun oyuncularýyýz. Ýçimizde ;sevgi ,kardeþlik var ama gururlar hep önümüzde... Hep Allah’a yakýn olmak var ama kurallar arka koltukta. Mutluluk , sanýldðý gibi çok uzak deðil . Bir an, kendimiz olmaktan çýksak. Sadece insan olduðumuzu bilsek . Düþünmeye yarayan beyni ,söküp atsak. Hayvanlar gibi ;güdülerle yaþasak unutsak kötüyü... Ýyilik damardaki kan ,hoþgörü zaman olsa Acýsý olaný düþünmeyi býrak, acýnýn anlamý olmayan dünyayý kursak. Ve çocuklarýn olsa bu dünya; içinde saflýk,masumiyet, doðallýk olsa Ölürken beyaz kefen giymek acý deðil ;yaþarken siyah kefen giymek zor
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahne Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.