can keke! hani sen baþlarsýn ya okumaya? hani yüreðin dile gelir ya sesinde? koparým ben, giderim ait olmadýðým bu yerlerden. konarým Mezopotamya’mýn yüreðimizin aksine çorak topraklarýna… yeþermeyen aðaçlarýmýza zýlgýtlar çekerim
asýrlýk yazgýmýza isyan edesim gelir seni dinledikçe çocukluðuma giderim, okulsuz doktorsuz yolsuz yollarýmýza… çetin zemherileri gelir usuma güneþin doðum yeri memleketimin
sýzlar burnumun direði yüreðimden dilime acýlý özlemin tuzu yayýlýr… þekersiz bayramlarý yaþarým dün gibi ablamýn eskilerinin, bana yeni, bayramlýk olduðu yýllarý çamurdan bebekler yapmalarým siyah-beyaz film gibi düþlerimde…
çarþý ekmeði süslerken çocuk rüyalarýmýzý anamýn bakýr teþtte yoðurduðu buðday unu hamurundan kara ekmeðe on bir nüfus, yirmi iki elle. nasýl þükürle, nasýl kutsal, ve nasýl; “yarýna da kalsýn” korkusuyla uzandýðýmýz gelir aklýma keke!
daha mavi deðildi önlüklerimiz… umutlarýmýz gibi, kapkara giyerken sistemi sýrtýmýza yarýnlarýmýzýn daha kötü olacaðýndan habersizdik…
Edison’u öðrenmiþtik keke ama aylarca hasrettik aydýnlýða meþe odunu ateþinde ders çalýþmanýn bugün bana eksi sekiz miyopluk olarak döneceðinden habersizdim keke!
cahil dediler insanýma anlatamadý derdini ana diliyle baþým aðrýyor dedi diþini çektiler asýrlýk kimliðini suç sayýp alay edip güldüler...
okulsuz köylerde okuyun dediler keke imkânsýza oynayýp okuduk keke aydýk; kimliðimize, coðrafyamýza, insanlýðýmýza! hak dedik, susturdular siz, doðuþtan siz, topraklarýnýzdan siz, dilinizden “potansiyel suçlusunuz” dediler düþüncemizden ceza yedik mahpus yattýk...
gün oldu; babamýn asýrlýk poþusunu anamýn örtüsünü yasakladýlar bize güldük suç, aðladýk suç, konuþtuk, terörist olduk!
kara diyorlar derimize, dilimize kaba kýro diyorlar cümlemize iklimimiz serttir, zemherimiz acýmasýz onurumuzu iklimden sýcaklýðýmýzý güneþten insanlýðýmýzý topraðýmýzdan almýþýz ve de kendi kalemleriyle yazýp yazgýnýz diye inandýrdýklarý sistemin yüz karasýný karþýmýza almýþýz
asi diyorlar protest diyorlar þairliðimize onu bile çok görüp yakýþtýramýyorlar bize
yakýþtýrýlan deðil aslýmýzda var olandýr özümüz
seni dinledikçe Anadolu gelir aklýma sen vazgeçme sakýn yazmaktan susma asla okumaktan yakýþýyor can kekem hem de ananýn ak sütü gibi helal sen hep oku keke sen hep yaz!
Mezopotamya’nýn Asi-l Kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülten Kahraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.