BEDEN RÜKÜŞTÜ SANKİ…
Göklerden büyük harfle bizlere nakýþ nakýþ
Ölmeyen miras diye kargaþa düþtü sanki…
Bu gidiþle yaz gelmez, bitmez üstümüzde kýþ
Kaderimiz acýyla, zorla öpüþtü sanki…
Saðduyu rafa kalktý, çoðaldý aklarýmýz
Kupkuru çöle döndü övünç kaynaklarýmýz
Millet çarklardan geçti toza dönüþtü sanki
***
Zor günler bittiðinde geriye çekilen biz
Serhatta bayrak bayrak burçlara dikilen biz
Özgür ülkem, -ki sevdam; ölmek hoþ bu uðurda
Et kemikten ayrýlýr beden git git soður da-
Renk atar, güneþ yakar; kadim sýla, yöremiz
Ve yerlere serilen beden rüküþtü sanki…
***
Ah, gözlerin önünde tarih tekerrür eder
Birisi parmak sallar; “Hadi buradan gidin,” der
Kafa örs, çekiç sallar, gösterir rüþtü sanki…
Soyut, somut demeden söz üstüne söz diyen
Fazla kahraman hücre birleþip alyuvarla
Mücadele etmezse gülemez ebediyen
Böylece korunmazsa mikrop önler duvarla
Bu, kendini at sanýp yar’a sürüþtü sanki…
(... / Elazýð)
Güneri Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.