AZRAİL VURDU BENİ

AZRAÝL VURDU BENÝ

Susamýþ bir yürekken, hayallerin içinde
Sevdanýn damlalarý, yeniden derdi beni
Öksüz saydým kendimi, periþan bir biçimde
Yaþarken bu matemler, her yerden sardý beni

Þebnem düþmüþ yaprakla, güller dalda üþürken
Zavallý diye bana, çehreler gülüþürken
Yaþadýðým her derdi, geceyle bölüþürken
Hasret isyana kalktý, kurdukça kurdu beni

Saymadým hiç yýllarý, bak kaç yýlbaþý geçti
Bu ne akýlsýz yürek, hep ihtimali seçti
Perdesizdi pencerem, bakmadan dönüp kaçtý
Dertler bile aðladý, yerlere serdi beni

Ýster ölü kabul et, istersen diri beni
Sarmaða gücüm yok ki, o incecik belini
Gözyaþlarým kururken, versen de mendilini
Ýstemem sende kalsýn, acýlar yordu beni

Eyvahlarým aðlarken, ölümün kuþkusuna
Hayaller de ürperdi, ayrýlýk korkusuna
Bu yürek zayi olup, dalýnca uykusuna
Kalbin son atýþýnda, Azrail vurdu beni

Muzaffer TEKBIYIK

Sevgili Dostlar sizlere saygýlar sunarken yeni resmimi ve þun andaki

halimide arzetmek istedim saygýlarýmla
Gündüzüm kararýrken, anýlarým gözümde
Kelimeler tükendi, yorgun düþen sözümde
Duygularým periþan, kan aðlayan özümde
Ömrümün tufanýnda, sevdalým kýrdý beni........Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi


Sosyal Medyada Paylaşın: