bilemiyorum ki;
hiç tatmadým þarabý.
tek sarhoþluðum aþktandýr…
ve yüreðim,
için için yanan bir köz taþýr
yýllardýr…
tüm bunlarý söylerken þimdi ben,
yaslamýþým Fýrat’ýn kýyýsýnda bir tepeye sýrtýmý;
karþýmda Munzur …
zýlgýtlar arasýnda
ay doðuruyor;
hava sancýlý…
gök sancýlý…
dað sancýlý…
alýp basýyorum dolunayý göðsüme
buz gibi…
sönmüyor yüreðimdeki köz,
ay da iþe yaramadý...
çözülmedi yine aþkýn girift bilmecesi…
/ mai /
11/7/09
erzincan