Bilmiyorum...
Ne hissediyorsun?
Adýn adýma yakýþýkken,
Kalbin kalbime yapýþýk mý?
Sende benim gibi yýldýz kaymalarýna
Kodladýn mý adýmýn harflerini?
Eline geçen bütün papatyalarý yolup
’Sevmiyor’ çýktýðýnda küstün mü bütün çiçeklere?
Sevmediðin kahveyi bile
Sýrf falda ne çýkacak telaþýndan,
Diktin mi kafana bir solukta?
Sigaralarý aceleyle içine çekip
Acaba kaderimde misin sorusuna yanýtla
Baþ harfimin çýkacaðý umuduyla
Saða sola salladýn mý parmaklarýnýn arasýnda?
Sýrf dudaklarýma dokunuyor diye,
Nefret ettin mi çatal kaþýklardan?
Adýmlarýmý kucaklýyor diye,
Kýskandýn mý evdeki halýlarý?
Somut þeylere aþýk olmaktan,
Soyutladýn mý kendini?
Tenini kucaklýyor diye þanslý bulduðun oldu mu,
Yataðý, yorganý?
Ve sen sevdin mi hiç bu kadar bir insaný?
Kýskandýracak kadar Yaradan’ý...?
Dip not: Ve aþk perde perde inerken gökyüzünden bir çið tanesi gibi üzerimize, her aþk bir diðerinden benzersiz olarak yaþanacaktýr kalplerde... Sorular hep ayný surette, cevaplar deðiþken insan suretlerinde....
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.