DÜNYA ANNELERİ
Dünya Anneleri
Bu gün yine senin gününmüþ anam
Anneler günüymüþ…
Annesi olan herkeste,
Herkeste bir telaþ, bir telaþ
Koþuþturma var ki deme gitsin.
Herkes bir þeyler yapýyor ki
Anneler gününe yetiþsin…
Kimi annesinin en sevdiði þeyi
Almak için koþuþturuyor en güzel hediyeyi…
Neler mi inanamazsýn,
Kimi çorap alýyor, kimisi eþarp
Kimisi makyaj seti,
Kimisi buluyor yýllanmýþ þarap…
Bir de adet miþ aldýðý þeyi,
Göstermiyor kimseye son ana kadar
O son gün var ya Pazar sabahý,
Hani o Mayýsýn ikinci haftasý
Sabahleyin kalkýp herkes yatarken
Annesi uyanmýþsa,
Hediye verecek,
El öpecek
Sarýlacak,
Kucaklaþacak,
Belki de annesinin yaþlarýna
Göz yaþlarý karýþacak…
Uyanmamýþsa annesi
Sönmeyecek hevesi
Bekleyecek…
O gün annesini hiç üzmeyecek,
O gün anne bir melek,
Kendisi çiçek…
O gün öyle geçecek…
Akþam olacak,
Herkes yatacak,
Þafak sökecek
Güneþ doðacak
Doðacak doðmasýna da,
Þimdi ne olacak…
Bitti mi anneler günü,
Hediyeler verildi mi annelere
Ne sevinçli günler,
Nasýl bir yaþam vaat edildi annelere…
Ýçtiði o yýllanmýþ þarap
Hayat gibi yýllanmýþmýydý
Dünya yine dönüyor muydu
Saatler geçmiyor,
Zaman akmýyor muydu ,
Peki herkes bu olaya öylece bakmýyor muydu…
Ya benim gördüðüm hastanede
Kim bilir kaçýncý çoðununa gebe
Yüzünde acýmasýz hayat çizgisi
Kapkara yazgýsý
Kucaðýnda emziklisi…
Ya gördüðüm semt pazarlarýnda
En sona kalýp hava kararýnca
Sýrtýna baðladýðý ufacýk çocukla
Ve yanýnda gezen þu boncuk gözlü çocukla
Adeta hücum eden Pazar artýklarýna…
Veya sabahýn köründe
Kalkýp hizmet eden erine,
Kahvaltýsýný hazýrlayýp çocuklarýna
Hiç yüksünmeden giden
Bahçeye, tarlaya
Ve çalýþan ölesiye…
Süt zamanýný geçirmeyerek yavrusunun
Altýný bile ihmal etmeyerek kuzusunun
Tarlada çalýþan ýrgatlarýn,
Yemeðini hazýrlayan…
Doysun diye yavrularým,
Çapa yapan, tarla sulayan…
Daha þafak bile sökmeden,
Kahvaltý bile etmeden,
Uyuyan yavruyu kucaða alýp,
Kreþe koþar adým býrakýp,
Geç kalmamak için iþine
Veda bile edemeden eþine…
Koþturarak, çalýþan
Hayatýn her türlü derdiyle
Adeta yarýþan…
Kendini yenileyen,
Teknolojiyi kullanan
Ve en önemlisi
Kendini herkesten sakýnan
Bir taraftan ýrzýný
Kocasýnýn namusunu koruyan…
Akþam çocuðunu dönüþte alýp,
Evde tüm yorgunluðunun üstüne
Yatýrýnca masal okuyan…
Bu anneler ne yapacak,
Nasýl açacak evladýna,
Nasýl açacak kucak…
Fabrikada çalýþan Ayþe,
Nasýl çocuk doðuracak…
Yemek piþiren Fatma
Nasýl annelik yapacak…
Bu dünya nereye gidiyor anne…
Nereye gidiyor sence…
Ben seni hatýrlýyorum
Hep güleç yüzünle
Bana gösterdiðin o bitmez sevginle
O “yavrum” deyiþin var ya
Öyle bir kazýnmýþ ki beynime
Hatýrladýðým an
Sarhoþ gibi oluyorum
Gelemiyorum kendime
Dünya anneleri bu kadar etkiliyormuþ
Anneler artýk çoðunlukta
Hep çalýþýyormuþ…
Kimisi çocuðunu sýrtýna baðlayýp
Elindeki sapan taþý ile
Savaþ veriyor Filistin de
Kimisi çýkýyor sokaklara
Baðýrýyor “katil Amerika!”
Kuzey Irakta…
Kimisi bedeninde toplanan,
Son birkaç damla sütü,
Getirip göðsünün ucuna,
Emziriyor çocuðuna,
Afrika da…
Donmamasý için soðuktan kimi
Sýcacýk tutup ta hep içini
Adeta kuruyor içine soba
Basýyor sinesine yavruyu,
Eksi bilmem kaçta…
Hayalleri bile donuyor ama
Dondurmuyor yavruyu
Alaska da Sibirya da…
Ne çileler çeken var annem…
Hepsini sana dünyada söyleyemem
Bunlarý hatýrlattý bana,
Ýlk hediyemi aldýðým gün sana
Nasýl gelmiþtim yanýna
Ortak olmuþtun heyecanýma
Basmýþtýn beni baðrýna
Almýþtýn kucaðýna
Minicik bir mendildi sana aldýðým
Ýçine bütün duygularýmý sakladýðým
Son dolmuþ parasýný mendile verip
Saatlerce eve gelmek için yürüdüðüm
Hissettirmemek için yorulduðumu
Karþýnda dimdik durduðum
Anam…
Þimdi sana verebilecek tek þey
Sadece duam…
Benim dualarýmla
Ýnþallah pir-nur olur öbür dünyan…
Senin ellerine þimdi uzanamam
Boynuna sarýlamam
Gözlerimden dökülen yaþlardan
Boncuk dizeyim sana
Dualarým yetmiyorsa
Bende geleyim yanýna…
Göz yaþýmdan ýslanan mendili
Kessin diye hararetini
Süremedim gül yüzüne
Taktýðýn o gözlükleri
Yük yapmasýn diye
Taktýrmazdým ya gözüne
Ne yapacaðým biliyor musun,
Hani o tüm içinde olan evlat sevgini
Ýlmek-ilmek vererek
Kazak örmüþtün ya bana
Özenerek…
Ýþte o kazaðýmý sýrtýma takýp
Elime binlerce adresi alýp
Dolduracaðým kucaðýmý kýrmýzý gülle
Hasretimi dindireceðim
Öpeceðim o yüzlerce elle
Gireceðim girebildiðim kadar gönüle
Senin için gezmek istiyorum dünyalarý
Senin hatýran için seviyorum bütün analarý
Ömrüm yetermi bilmem
Bütün analarý gezmeye
Ayaklarýnýn altýna toprak
En sýcak günlerde gölge yapan yaprak
Olmaya gideceðim…
Sadece seni deðil
Tüm anneleri seveceðim
Cennet bile serilmiþ
Ayaklarýnýzýn altýna
Ne kadar ana var sa
Kutlu olsun her günleri dünyada
Sadece birgün deðil
Her günüm feda sana
Bu sefer elimden gelen bu,
Yine hediye alamadým
Oturup þiir yazdým
Gözümde canlanan tüm annelere
Sadece sana deðil
Dünyadakilere…
Hepsinin önünde
Saygýyla eðiliyorum
Ne kadar anne varsa
Ellerinden öpüyorum…
12/05/2007
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.