İstanbul ve Çay

Ýstanbul,
Yýllardýr yüreðimde ayak sesleri dinmeyen bir deli tay.
Ayrý bir füsun, Ýstanbul’da içilen bir bardak çay.
Kýz Kulesi’ni selamlarken bulutlar,
Emirgan’dan yükselir yeþil þarkýlar.
Doyumsuz bir saltanat Ýstanbul ve çay…

Demliðin semaverle ortak bestesini.
Ýnce belli dilberin dudaklarýndan dinlemek,
Yudum yudum masmavi Boðaz’da serinlemek.
Bir yalý çapkýnýndan neþeyi öðrenmek.
Ýnce bir sanat Ýstanbul ve çay.

Porselen demliðin çýnlayan sesinde.
Semaverin tatlý öfkesinde.
Yahut çaydanlýðýn sürme gibi isinde.
Kara gözlerde nem,
Gönle kanat Ýstanbul ve çay.

Boðaz püfür püfür eserken,
Bazen akþam vakti, bazen sabah erken;
Huzura kurulan merdiven gönülden.
Dem almak lâleden,gülden,sümbülden.
Ne varsa dolar havaya incelikten,zarafetten.
Sanki, efil efil yeleli bir kula at Ýstanbul ve çay.
13.09.2009 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: