Dudaklarýn dilini hapsettiðinde Benim baharlarým hazana dönüyor
Kelimelerin kaçýþsýz uçurumlarý olacaksa da Karþýmýza çýkan Susma! Ölüyorum…
Bin bir deli hayat var Bak etrafýmýzda Biz ne sonuz, ne de baþlangýç…
Ne garip! Hayat verdiklerini alýyor yeniden Seni verdiði ilk günden beri Bu gerçekle yaþýyorum ben Korkma, biliyorum…
Bildikleri kafi gelmiyor insana Bazen öylesine yaþamak istiyor Oysa biliyorum ben Ruhumu aþan sonsuz bir inançla Bir gün gideceksin sen…
Uçurumlar hep yüksekte mi baþlar Bir þeyler biterken asýlý mý kalýr Ardýnda býrakýlan manalar ‘’Hayat yolsuz bir yolun baþlangýcýysa eðer Sen olmayan yolun yolcusu muydun Bunca nefes’’
Birgün gideceðini bilen kalbimle Biliyorum… Öleyim diye Susuyorsun sen…
Çaðla GÖKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
caglagokdeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.