VAKİT, VEDA VAKTİ...

Vakit veda vakti…
Gece sükuta beþ var…
Yangýnlarda yüreðim…
Hadi…
Kýr zincirlerini aþk prangalarýnýn…
Nasýlsa,
Bu son kýzýllýðý güneþin…
Sitemkar bulutlar son kez amors durmuþ
daðlar ardýnda…
Akþamýn ayak sesleri yaklaþýrken,
Gece nabzýný tutmaya hazýrlanýyor
Gündüzden yorgun, parçalanmýþ kalplerin…

Sessiz çýðlýklarýnda,
Kurþuniye dönmüþ yalanlarda
Arama boþuna gri aþklarý.
Beyaz yok, gri çoktan karardý
Akþamýn kör alacasýnda…

Gün kýzýlý yürekler son aðýtlarýný yakarken,
Son suskulara davet çýkýyor boðulmuþ hayatlardan…
Masumiyeti tükenmiþ sevdalarýn
Bozgunudur sönük ýþýklar…
Aðla þimdi…
Aðlama zamanýdýr…
Aðla ki, aðlasýn bulutlar…
Doldur yaðmurlarý yüreðine…
Islat beni yaðmurlarýnla…
Islanmalýyým bu gece,
Islanmalýyým günlerce…
Islanmalýyým sence…
Belki söner yangýnlarým…
Belki diner fýrtýnasý
Kapanýr yaralarý esrik ruhumun…

Gece sükuta beþ var…
Yüreðimde yangýnlar,
Penceremde yaðmurlar baþlamadan,
Hadi…
Git artýk ufuklar kararmadan…
Ardýna bakmadan…
Hadi…

Erol Güldiken



Sosyal Medyada Paylaşın: