Nasýl da yalanmýþ dillerinden dökülen Zehir akarmýþ meðer her bir sözünden Beþ para etmezmiþsin nasýl da sevdim seni ben Oysa yerlere çaldýn aþkla yanan yüreðimi sen….
Nasýl da inanmýþým sana nasýl kanmýþým Adýn gibi emin olmuþum her tavrýndan Ayrý düþmüþüm seni gerçekte gören her dosttan Anlamamýþým oysa kalleþçe vuruyormuþsun sýrtýmdan
Nasýl da güvenmiþim sana nasýl gözümde büyütmüþüm Devasa edip de seni gözümden bile sakýnmýþým Ýhanetini bir an olsun aklýma bile getirmemiþim Meðer ihanet senin diðer adýnmýþ çok geç uyanmýþým ben..
Nasýlsa ne desem boþ sana anlayamazsýn Aþk denen o en kutsal duyguyu kavrayamazsýn Sen yalancý aþklarýn en karanlýk kucaðýsýn Kendin gibi yalancý aþklara havale ettim seni ben.. Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyneponkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.