Darağacından mektup( Annem)
bu mektup birgün geçerse eline
bilki senden önce açýldý anne
kapattýlar parmaklýklarý üzerime
gözyaþlarým içime saçýldý anne
Adýný andýðýmda dillerim kanar
tutuþur dizlerim yüreðim yanar
daha ölmedim üç-beþ günüm var
oðlum öldü diye aðlama anne
þimdi daðlarda çiðdemler açar
buram buram memleket kokar
Halk ateþiyle yanar insanlar
bilki hepsi oðlundur anne
haber geldi fermaným yazýlmýþ
kýrýlmýþ kalemim kefen hazýrmýþ
ötelerde derin bir çukur kazýlmýþ
oðlum öldü diye aðama anne
Þimdi bahara hazýrlanýr köyler
Yaylasýnda maðrur çoban ateþi
küllerinde birileri türkü söyler
Bilki hepsi oðlundur anne
sorma bu veda neyin nesidir
And ým halkýn düþüncesidir
oðlum öldü diye aðlama anne
oðlun örselenmiþ halkýn sesidi
onlar sandý öleceðim
beyaz kefen giyeceðim
Yemin olsun sana anne
Daraðacýnda bile güleceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.