Ne kadar kendime sözler versemde gönül senden geçmiyor ki Elim fotoraflarýna gidiyor Ne cok insan gelmiþ geçmiþ neden hiç biri boþlugunu dolduramýyor ki Geceleri bazen ýþýklarý söndürüp yýldýzlara bakýyorum Bunun için özellikle karanlýgý secýyorum ký Belký sende o anda farklý sehýrde týpký beným gýbý yýldýzlarý ýzlýyordursun da Ayný anda ayný yýldýzý yakalayayým dýye kuytu köseyý, karanlýgý secýyorum Sený sevýyorum sený sevýyorum dýye haykýrsam sesýmý duyar mýsýn? Yýldýzlar sesýmý sana getýrýr mý? Söyler mýsýn neden hiç bený sevmeyý denemedýn? Oysa hiç piþman olmayacaktýn bený sevdýgýne. Ama sýmdý cok gec senýn o soguk tabýatýn asla benýmle ýsýnýp erýmeyecek Ve korkum bený de kendýne benzetmen. Zamanýn býrýnde sen bana ýsýnýrken beným sana sogumus olmam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
asi melegim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.