Gönlümüzdeki mezarlık
Dýsarda usulca býr yagmur yagar,
Dokunur penceremýn kenarýna damlalar
Neden sonra bir rüzgar cýkar apansýz
Anladým ki yüregýmde sonbahar
Evet dýsarda sonbahar var ya içimizde...
Kimseye anlatamadýgýmýz o gýzlý kösemýzde ne var dersýn?
Belký korkularýmýz belký gýzlý kalmýs sýrlarýmýz...
Evet orasý býr mezarlýktýr, mazýden kalmýs hatýralar,
Unutamadýgýmýz sevdalar gömuludur orda
Bizde o mezarlýgýn bekcýsýyýz.
Ne zaman bir hayal dikilse ölüler ayaklanýr korkarýz
Ve caresýz elden býsý gelmemesý karamsarlýga ýter býzý,
Saklý kalan hatýralar döken gözlerýmýzden yaslar o anda ölürüz
Ve korkularýmýzdan dolayý hep saklarýz içimizde
Sevdalarý, hatýralarý...
Hep býr kac sözcuk kalmýstýr içimizde acýga vuramadýgýmýz
Son býr kac sözcuk...
Ve o son sözcükler yasama sevýncýný yakaladýgýmýz ve yarýndan ümitlerimizdir ki
Ucurumdan asagý düþerken tuttugumuz tek saglam daldýr.
Ah bý de sevdamýz olmasa...
Sevdalarýmýz bambaskadýr asýl budur içimizde gizli kalan
Kime anlatabýlýrsýn ký ya da kýme anlatsan sený anlar ký
Belký bu yüzden gizlidir kelýmelere dökülmez!
Aslýnda öyle kelýmeler söylemek ýsterýz ama
Dilimiz dolasýr bogazýmýzda bir hýçkýrýk gibi düðümlenýr
Kagýda dökmek ýsterýz ama ellerýmýz týtrer yazamayýz
Hiç irdelemesek oldugu gýbý býraksak dýye gecýrýrýz aklýmýzdan
Ama o zamanda içimiz rahat etmez
Açýga vurmak zor oldugundan hep býr cabalama olur bizde
Bazende anlamý olmaz artýk o sözlerýn, bIrakýp giderýz
O anda sevdalar ölür, gönlümüzdeki mezarlýga gömülür
Ve böyle bir sonbahar gecesýnde aklýmýza takýlýr
Seneye bir sonbahar gecesýnde tekrar hatýrlanmak üzere býrakýlýr...
ESKI BIR ARKADASIMLA BIRLIKTE TELEFONDA MESAJLASARAK 2004 TE YAZMIS OLDUGUMUZ BI SIIR UMARIM BEGENIRSINIZ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.