Ruhumu varlýðýnla yýkadýkça
Benliðim sana taþýyor ey yaþam...
Terk-i diyar ediyor hüznümün nefesi
Mülteci bir umut doðuyor geceme
Ýklimi kurak düþlerimin
Mavi yelesinde rüzgar ekiyor çöl sýzým
Ýnancýmýn hasatýný toplarken güneþin ellerinden
Sýzýsý savrulmuþ özet oluyorum yükleminden çýkýp
Eylül’e inat
Hazanýn koynundan çalýyorum kendimi
Sorgular çivilendikçe yüreðime
Gözlerim zýrhý oluyor sessizliðimin
Dün yaþamýn uçurumunda kekemeyken korkularým
Þimdi kýyýlarýnda sýrýlsýklam ben oluyorum
Umut iþlendikçe hücrelerimin en kurak baðýna
Atlasýna gelin topraðýna duvak olayým ey yaþam...
Mehtap ALTAN
04.09.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.