1. Esrarlý bir hayal perdesinin ardýnda gün yüzüne cýkmýþ hayal kahramanlarýnýn senaristiyim ben… bazen bir taþ gibi sert, bazen ise güçlü bir dalganýn sahili dövüþü çaresizliklerimin peþi sýra arkasýndan koþuyorum.
2. Ben her defasýnda ölümün kadehinde bir katre içmek isterken hayat bana mucizevî meyvelerinden yýldýzlara bulanmýþ, kaderle örülmüþ, bir tepsiden nefsimin asla inkâr edemeyeceði ikramlarda bulunuyor. bense; ölüm zamanýný diyorum. þimdi çanlar çalacak yüreðim ölümün soðuk ve yalancý yüzüyle tanýþacak…
3. Gökyüzünden, nurla inmiþ bir meleðin telaþlý kokusunu; içime çekiyorum. bir þeyler kanýma giriyor. aldatýrcasýna, kahpecesine. imtiyazsýz oyunlar oynanýyor düþlerimin seyircisiz sahnelerinde.
4. Bir bebeðin ilk adýmlarýnda saklý olan heyecanýmsý renklerin buðusu -gülümsüyorsun bana- dualar okuduðum zamanlar içimi nurlara boðuyor bir melek. þeytanýn kanýma girip bana -hadi gel günahýma gir- deyiþini sahnem de rol alýp oynuyorum…
5. Seni gün doðumda, alacakaranlýk vaktinde içime çekiyorum her nefes alýþveriþim de bir kelbeðin aðlayýþý gibi isyan ediyorsun. bir yanýn ise ölünün bedenini tanrýya teslim ediþi gibi sükut içerisinde. içime çektikçe ölüyorum, öldükçe o rüya sahnelerinde yeni roller alýyorum.
Okan Karahan/Sahneler
Sosyal Medyada Paylaşın:
okan karahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.