ÜÇ SAHNE

ÜÇ SAHNE


Üç sahnelik bir yasam öyküsüdür hayat; Doðmaktýr, büyümektir ve ölmektir.
Bu üç açýlýmýn içerisinde ise milyonlarca yaþanmýþlýk…
Kimine göre Masum vaadi bir yolculuk, kimine göre özgürlüðe atýlan ilk adým, kimine göre de anlamsýz bir þeydir.



Gün doðumuna benzer, gözlerini ilk açýsýnda ki heyecana benzer hayat…
Belki görmek istediðini görürsün, umutlarý, hayallerini…
Belki de tam tersi hýrslarýný, intikamlarýný, acýlarýný…
Bakýr çalýðý gibi, kekremsi bir tat býrakýr kimi zaman insanýn damaðýnda hayat.


Oyunu yazmak mý zor, yoksa yazdýðýn o oyunu sahnelemek mi?
Sana verilen rollerini kendi kýlýfýna uydurmak deðil midir hayat?
Bazen sevgiliye yazýlan ilk mektuptur, bazen ise istediðin en çok þey
Bazen ekmek gibi su gibi önemli bir þeydir.

Hayat, büyük bir koridorun ta en baþýnda, o büyük basamaklarýn daha ucundayken seni çaðýrýr yanýna, bak; ben buradayým, ben aslýnda senim, senin her þeyinim.
Bazen aldýðýn nefes kadar önemli, bazen ise nefret ettiðin, sonlandýrmak istediðin bir þeyim ben.
Ben üç sahneyim der sana: doðmak, büyümek ve ölmek.

Sosyal Medyada Paylaşın: