1. Kayboluþlarýmýn hesabýný soruyorsun bana Nerdeydin, neredeydin diye Bana her gün batýmýnda beni beklediðini beni istediðini söylüyorsun Kelimelerin yalanlarla dans ediyor. -yazýk-
2. Aðzýndan her dökülen sözcük sessiz bir çýðlýk duvarlarý yalýyor. Kurmaca dünyanda yalan üstüne yalan söylüyorsun Esen rüzgâr, deðen güneþ sana hep yabancý Seni kifayetsiz kýlmakla hükümlü olan gün bile sana küskün. -yazýk-
3. Sen ki baþlamak istediðim yolun sonuydun Sen ki benim son buluþlarýmdýn Þimdiyse sadece koca bir yalandan ibaret kuklasýn Sana verilen rolleri muntazam bir þeklide harcýyorsun -yazýk-
4. Masum vaadi bir yolculuðun son duraðý Sen terk ediliþte asla dönülmeyen Sen hissettiðini sandýðýn bir kývýlcým Sen söylediðim en büyük yalan en acý küfürsün. -yazýk-
Sosyal Medyada Paylaşın:
okan karahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.