İLGİNÇ'İN HİKAYESİ

Korsan kalabalýðýnýn ortasýnda doðmuþ
iri gözlü uzun kirpikli bir çocuktu o
düþler ülkesine seyahat edebilecek kadar büyük
bir gemisi olsun istedi hep

okyanuslara açýlabilecek kadar cesur
yunuslarýn gözünden bakýp dünyaya
aþk ile yanýp tutuþabilecek kadar insandý

incecik bacaklarýndaki ýsrarý kimseler görmezdi
cumartesi günleri bir kýrtasiyeden diðerine koþarken

YÜREÐÝ DAÐ BAKSANA
AKLI BÝR HAYLAZ KELEBEK

ilk coðrafya atlasýný aldýðý gibi
koþtu eve bir hafta sonu
içi dýþý ayrý bir bilmece
o engin denizlere


uçtu havaya
parmaklarýyla dokunarak gidebilir olmuþtu
bir karadan diðer karaya
ayný güneþli bir bahar gününde
su birikintilerinin üzerinden atlamaya benziyordu bu seyahat

KEÞKE GERÇEKTE DALGALAR ULU BÝR DAÐ
UMUTLARSA KURU DALLAR GÝBÝ OLMASAYDI

karar verdi
mürettebatýný oluþturacaktý kýsa zamanda
oluþturdu da hemen
hepsi candan çocuklardý
akça pakça yüzleriyle
güvenilir leventler

güle oynaya atladý küvetine
suda patlayan oyuncak balýk
ve deniz yýldýzý kapsülleriyle

karþýdan gelen gemideki
karanlýk tayfayý görmekte gecikmedi çocuk
bunlar gemileri yaðmalayan
tek gözlü adamlardý

DÜÞ KILIÐINA BÜRÜNÜP
MERCAN MAVÝLÝÐÝNDE YAÞARMIÞ MEÐER
GERÇEKLER

çetin bir harp yaþanacaðý belliydi
omuzlarýnýn üzerindeki altýn yaldýzlý rütbeye baktý
ve seslendi leventlere
saldýrýn
saldýrýn
kýlýcýný çekti boyu bir karýþ daha uzamýþtý sanki
düþündü

PARMAKLARININ UCUNDA DÝKÝLEREK BÜYÜMÜYORMUÞ ERKEKLER
MEÐER

YAKINLARDA BÝR KARADA
KUNT GÖRÜNÜÞLÜ BÝR KAYADA
BÝR ASIRDIR YAÞAYAN ÞAHÝN
KOÞ BU YÝÐÝDÝN YARDIMINA

en yakýnýndaki düþmanýnýn üzerine yürüdü
kaba sakallý bu adam
mürettebatýndan bir leventi
bir yumrukta güverteden suya atývermiþti
kýzdý
birkaç kýlýç hamlesiyle
kabasakalý devirdi

tam o esnada bir kadýn sesiyle irkildi çocuk
çýk artýk çýk
çýk çýk
ani bir hamleyle fýrladý küvetten

BÝR SERÜVENCÝ HER ZAMAN
DEVASA BÝR ATLASIN ÜZERÝNDE
UYUYAKALMAZMIÞ MEÐER

bir leventin kucaðýndan indirilip
üzerinde teslim bayraðýnýn rengi olan
bir sedyeye yatýrýldý

BAÞINI SERT YERLERE VURMAKLA
ÖÐRENÝLMÝYORMUÞ GERÇEKLER MEÐER

UZUNCA BÝR KARANLIÐIN ÝÇÝNDEKÝ ATEÞBÖCEÐÝ
UYANIRSAN KURTULUR MUYUZ
UYANIRSAN KURTULUR MUYUZ

sesler
boðuk
tiz ve cellatça týrmalýyordu kulaklarýný
sesler
kývrýmlý bir akarsunun
haritalardaki çizgisel halini kodluyordu
bir gir
bir çýk

çýk artýk
çýk
çýk
göðsünün üzerinde
bir mahpus gökyüzü oturuyordu sanki
kýmýldamaya çalýþtý
bir gözünü açtý ve hemen yanýbaþýna baktý
annesi elini tutuyordu
deniz yýldýzlarý kadar sýcacýk ve parlak yüzünü gördü
karþýsýnda da bir doktor duruyordu
karbeyaz elbiseli bu ciddi adam
elinde bir rontgen filmiyle kendisine doðru yürüyordu

heyecanla sordu çocuk

LEVENT
KORSANLARI YENDÝK MÝ









SARP ÖZDEMÝR





Sosyal Medyada Paylaşın: