MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SENSİZLİĞE YÜRÜYORUM
Gürsel İLERİ

SENSİZLİĞE YÜRÜYORUM




Yaðmurun kokusunu getiriyordu rüzgâr
Yüzüme vuruyordu sensizliðimi bir kez daha
Yürüyordum iþte öylesine
Durursam, kalbim de duracak diye korkuyordum
Yürüyordum o dere kenarýnda
Buðday baþaklarý arasýnda
Dur, diye yalvarýyordum güneþe “dur, n’olur batma”
Bir adým daha atayým, bir adým daha
Durursam, aklýma getirirsem, düþünürsem
Salýnan o ipek saçlarýný, gülüþünü, gözlerini
Canlanýrsa, canlanýrsa gözlerimde
Dayanamam, çýldýrýrým, ölürüm diye korkuyordum
Yaðmurun kokusunu getiriyordu rüzgâr
Savruluyordu çayýr çimen
Neden bir tanem, geri gelmiyordu giden
Lanetler yaðdýrýyordum
Seven yüreðimi hasrete hedef eden kaderime
Dur, diyordum, dur, kendi kendime
Nereye, nereye gidiyorsun
Bitti, bitti
Kaybettin, neden kabullenmiyorsun
Rüzgâr yüzüme vuruyordu
Bir an, bir an durup öylece, nefesimi dinliyordum
Hala, hala kalbim atýyor mu?
Bu mu? Bu mu, diyordum, sevenlerin sonu
Bu mu?
Bir karabulutlar kabarýyordu, bir de yüreðim
Bir yaðmur taneleri dökülüyordu, bir de gözümde yaþlar
Dur, diyordum, dur, kendi kendime
Nereye kadar bu kendinden kaçýþlar
Elbet sonunda acýlar da can çekiþecek bu yürekte
Verecekler son nefeslerini
Ne oldu, ne oldu alýp gittiler de seni
Sabah çiðsinde gözyaþlarým
Sararýp dökülen sonbahar yapraklarýnda umutlarým
Ufuklarý sisli, puslu daðlar gibi baþým
Sana susuzluðumu, açlýðýmý bastýrmýþým
Fakat nedir? Nedir hala bu yüreðimdeki hýþým
Diþlerim, yumruðum sýkýlý
Gözlerim kýsýk, yarý yarýya kapalý
Sormalý iþte! Sormalý
Ne oldu? Ne oldu ki be caným alýp gittiler de seni
Ne oldu
Yürüyorum öylesine
Belki de bir türlü öldüremediðim
Bu aþkýn varmak için son nefesine
Yürüyorum, yürüyorum
Durursam
Durursam kalbim de duracak, diye korkuyorum...


Gürsel ÝLERÝ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.