Bir daha dönüp bakmam, bilirsin minnet diye,
Ne yandan görünseydin, koþardým cennet diye...
Her yaþýn bir mevsimi, her mevsimin adý var,
Þimdi kýþ yaþýyorum, sanma ki bir tadý var!
Eðilen dallarýmýz, meyveye durmuþ deðil,
Hýrçýn denizlerim de, sular durulmuþ deðil!
Ne olurdu bir defa, dil þad olsa, gönülde,
Bir kez dudak izimiz, kalsaydý gonca gülde!
Sararan yapraklarla, anýlýr oldu adým,
Güle yanmaktý inan, benim bir tek muradým.
Gün düþmez pencereme, gül açmýyor gülerek,
Öptüm bir acý zakkum, yerlere eðilerek!
Saklanýr gece güne, kovalar gün geceyi,
Sen açtýn ya baþýma, çözülmez bilmeceyi...
Çalýyor ince ince, þimdi bir hüzün marþý,
Gam da bende, keder de, dört yan aynalý çarþý...
Esme ey deli rüzgar, elem yaðar, dert piþer,
Ne bilirdim, bir ömür talihim namert düþer!
Kýrk boyaya boyandým, denedim her biçimi,
Þimdi bir hafýz gibi, okuyorum içimi...
Ezberim tamam ama, yerimi kaybettim ben,
Ýki damla yaþ oldun, düþerken gözlerimden....
Hayrettin YAZICI
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.