AZRAİL'LE PAZARLIK 2
Bir bilinmedik meçhule koyuldum
uçsuz bucaksýz
kah diz üstü emekliyordum
kah kolsuz bacaksýz
sonra;naralar
nice feryatlar duydum,
yeri göðü inleten
zinhar,aman dilemek nafile
ardýmda kalanlar ya siz,
þükrediyordum þimdiki halime
yüzüstü sürünenleri gördüm,
geçiyorlardý önümüzden
kafile kafile,suratsýz
tozu dumana katanlar en önde
geçerlerken yanýbaþýmýzdan
ah çekmemek ne mümkün,
aklýmýzý aldýlar adeta baþýmýzdan
Ýlk mola yerimiydi acep durduðumuz yer
gözün alabildiðine dümdüz bir alan
güneþse tam tepede
etraf öyle kalabalýk ki,
iðne atsan yere düþmez derler ya hani
kimsede ses seda yok
baþlar öne eðilmiþ
gözlerim fýrlayacaktý sanki yuvasýndan,
birde ne göreyim Allahým
babam deðilmiydi o,
tam karþýmda duran adam
Ben babam,
babacýðým diye el sallarken
babamsa yüzünü kaçýrýverdi benden
görünce o zavallý halimi
utanmýýþ olmalý belli ki bu halimdem
üstüm baþým periþan
kolum kanadým kýrýk
kelimeler düðümlendi boðazýma
sonrasý acý hýçkýrýk
Gür sesiyle seslendi biri daha
bu kadar mola yeter yolumuz uzun
keþkeler sýralandý katmer katmer,
ardý ardýna
taþ olaydým,toprak olaydm,
kuþ olaydým
kaçabilseydim ey ölüm senden,
sýðýnýrdým kaf daðýnýn ardýna
lakin zümrüd-ü ankalar doðmadan ölmüþ
Murat ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.