PATİNAJ

Sülük gibi kanla besleniyorsun,
Kan dökemeyince çatlýyorsun sen.
Yine omuzlara yaslanýyorsun,
Baðladýðým yerde otluyorsun sen.

Otuz yýl önce de büyleydi kafan,
Aða kucaðýnda iyiydi safa’n,
Yok edecek seni,o sinsi tufan,
Katille kol-kola patlýyorsun sen.

Unutma, rüzgarý eken fýrtýna,
Biçmekte,bu vebal senin sýrtýna,
Artýk oynamýyor kimse,kartýna,
Çekirgeler gibi,atlýyorsun sen.

Gençleri kýþkýrtýp öne sürenler,
Ne halde göçtüler,çaldý sirenler,
Duyan duydu artýk, gördü görenler,
Kabardý defterin, katlýyorsun sen.

Bir arpa boyunca yol alamadýn,
Çýrpýndýkça battýn, sal bulamadýn,
Soyuna yakýþan, ’döl’ olamadýn,
Baðladýðým yerde,otluyorsun sen.

17 Eylül 2007
Sosyal Medyada Paylaşın: