Deniz kara gök bulut gel de sen bu dost’u unutabilirsen unut?
Dost’um bu gece buradaki son güne imzan,
Son gecen bu þehirde, yarýn yoksun
Mevlana’nýn Þems’i,Robinson’un Cuma’sý benim sen’i
Gidiyorsun soluyor gönlümün bahçesi.
Hani geçen gün gittiðimiz lokaldeyim
Sen içimde
Bir balýk atladý þimdi ama sen görmedin
Þimdi beni görsen önünü kapat derdin.
Yine yakamoz seyrediyorum.
Usulca müzik, denizin sesi aðaçlar yapraklarýyla eþlik ediyor
Hani geçerdik önünden kalabalýk diye hiç oturmazdýk,
Deniz feneri….
Yýkýlýyor sandým sen giderken
Çok aðladým o gece içimden
Dýþýmsa hafif ýslak
Ýçim sýrýlsýklam hani dolaþýrdýk ya yaðmurda ayný öyle.
Kýrmýzý ýþýklý takalar fener duruyor yerinde.
Zeytinli parkýn içinden geçip, havuza ilk defa para attým;
Ya tutarsa!
Hep güneþ girerdi ya gözlerimize Osman Beyin parký artýk þemsiyeli
Þems in nerde dedi?sustum
Gidiyorsun demi arkaný dönmeden ve þikayet etmeden
Son ayak izlerin, yaðmurlar kazýmadan kaldýrýmlarý
Var ya bana kimse sen gibi sarýlmadý.
Nede gönül kuþum hiç kýrýlmadý.
Yürüyemiyorum artýk o sahilde
Bilirsin hep huysuzlanýrdým oturalým diye
Dilek ,dostum sol yanýmda bi sýzý var bilmem ki niye?
G.GÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.