Belki bütün acýlarý silmek gerek, Ya da sancýlý yaþamý öðrenmek. Sonsuzlukta kaybolma hissi ile ciddiye almak hayatý.
Topraða tohum olup düþerken umut yeþertmek; Uçsuz bucaksýz, pamuk tenli Hayatý düþlerken susuzluðunu gidermek.
Silahlarýn büyüyüp tank olduðu Filistin. Ölü çocuklar geliyor aklýma. Uykularým kaçýyor ellerin ellerimde buruþtuðunda. Konuþtu mu sürgün, Sustu mu vuruluyor Yirmi birinci yüzyýlýn aðlama duvarýnda.
Filstin, ýþýldayan gözleriyle bir çocuk; elinde sapan. Filistin, yaralý yüreðinde umut besleyen vatan Gözyaþlarýyla sulanan; ama direnciyle kutsal… ..../... 2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.