acısal döküman

bunlar bir uçurumun kenarýndan dökülen naðmeler
acýmý anlatmaya yetemeyecektir bu kelimeler
tüm hüzünleri bünyesinde barýndýran masum kaybedilmiþlikler
yalnýzlýkla bezenmiþ türlü kavanoz dipli karekterler
durmaz yolunu bulan gözlerde dökülen inciler
aklýn yarattýðý bilemez ölüme yaklaþmýþ kimsesizler
bir aðýt misali dillerde döner durur kadersizlikler aþklarla yanacak çaresizlikler
yalnýzlýða klavuz olacak her tümceler
ve alemi hissedecek tüm bu piþmanlýkla yazýlan cümleler
okunmayacak bu ölüm sahiline misafir olan tüm acýsal hisler
ince bir gökyüzü ardýnda kainattaki güneþler
uðrunda eceli bile ayartacak amansýz gölgeler
hayatýmda her mevkide söz sahibi olabilen bu terbiyesizler
parçalanan kimsesizlliðimle övünecekler
tüm acýsal hisler ve maneviyatý geçmiþ gönüller
silinecek raký kadehlerinde en duygusal ömürler
unutulacak yarým kalan sessizler acýnacak çalacak onlar için tüm hüzzam eserler
bakýlacak hüzzam tonunu yaratan tüm pencereler
ve sadece görecek herþeyin hüznünü hisseden bu köhne gözler
oku intihar eþiðindeki bir kefenin sözü bu içinde kucak dolusu elemler
ey dünya ben ölürken sana bir çocuðun gözlerindeki nem misali sevgiler....
Bir Garip MeHMeT
Sosyal Medyada Paylaşın: