eylül kesiği..

ko, geleceðe zýbýn diken ellerim bilekçelensin sürgit
gelsin üstüme üstüme leyli mezalim
toplasan tam etmez yarým caným
ayný gök kubbe altýnda, hangi kuþ düþse avluya
dur emri tanýmaz gözümün yaþý
akar sýzým þiirkaram
kalbimi akarým
ince bir sorguda
kendime kederi bin kurþun kýlarým


havalar bozdu iyice
adý kayýp çürükçül zamanýn
donuk sarý nefes çekiþlerim, nere dönsem
parmaklarýmýn beþi eylül sözlüðü, beþi ateþ kalem
içten yýkýlan gövdemden ayýrýyorum sesimi


ko, geyik sekiþlerinden yoksun kalsýn daðlarým
varsýn kýrýlsýn camdan leblebilerim
en aðýr iþkenceyi yaþatsýn gýcýrdayan ranzam
hýrsýzlýðým sanadýr gülkaram
hüznümün bildirisi boynumda asýlý
suçum dilek tutmak yýldýzlardan
yoksulluðu göðsünde açan
günebakan çiçeklerinin katili deðilim


gecenin sürmesi acýkara
dilim virgüllü yaðmurlara
ki, mümkündür vaktin kýyamete dönüþmesi
güz gümüþü saçlarýmýn her teli
acýya boy veren çizgilerime
günlük tutuyor paslý parmaklýklar
ve soðuk duvarlardan su topluyor yüreðim
boðulsam ne çýkar eflatunkaram
dýþarýda; ciðerleri aðýt, kerpiç ev gibi yýkýlýyor analar


özlüyorum o çakýr denizi ve güneþi
lakin, umudun bahar tellerine hazan konmuþtur burada
yalnýzlýðýma ortak kýlýyorum isyanýmý
“diren!” diyor, maviyi haykýrmaktan tutuklu bir öksüz
“ben varým ya, ikimiz yeteriz þiiri ayakta okumaya
emzirebiliriz sevmenin rengini
gök çatan aðýzlara boyun eðmeden
yeþertiriz düþlerimizin talan edilmiþ bahçesini
gün olur filizlenir elbet
sevdamýzla ektiðimiz ahlat aðaçlarý”




biliyorsun
iðde dedim hayata
sýrtýmý dönmedim hiç
nankör deðilim
boþamaz aþk beni asla
ve fakat, sen
büyütemedin gerçeðin sadakat çocuðunu
sakatladýn yarýnýmý eyy! bivefa


rahmini deþtin topraðýmýn
sonraki baþlangýçlara özgürlüðünü susturdun suyun
kestin ayaklarýmý, solumu sahipsiz býrakýp
toplasan þimdi baþtan sona
iflah olmaz volta atan daðýlmýþlýðým
ki, bahara çýkmaz fakirliðimle
hasretinden yarým bir caným


ko, olmasýn yollayacak selamýn
yurdumun kekik kokulu yamaçlarýndan
gelmesin mektuplarýn, küf kokulu hücreme
sakýnýr da saklýmda taþýrým seni, türküm gibi yine
yüzünün göðünü düþünürüm
yüreðimin þahadeti kadar anbean
ömrümü ölüme kefenlesen de eylülkaram

-bir tek seni sevdim, gerisi yalan- *






Sevinç Uslu
( hare / ´´Rengi Eylülistan´´ / 2008 )




/ * Uður Arslan .. Metris /

Sosyal Medyada Paylaşın: