Değirmencinin Hikayesi...

Deðirmencinin hikayesi gelir aklýma
Hazinesi biraz toprak, ot ve orak
Üstüne üstlük/susuz geçer ekinler
Evde aç, evde yoksul bebeler

Gün gelir bitmeyen çilesiyle yaþlanýr
Gün gelir dayanamaz artýk
Öyle canhavli ile haykýrýr susmaz
Hoþ sesini de duyan almaz ya...

Ot, orak ama toprak çorak
Haa.. iþte büyüdü bebeler
Bir iken beþe bölündü ekmekler
Sardý mý ? deðirmenciyi düþünmeler

Hani yüreðini sýkmýþtýr bunca zaman
O acý türkü çýðýran dilini de tutmuþtur
Taþý çakýlý da katýk diye yutmuþtur
Yutmuþtur ama/yarasý kanýp durmuþtur

Ne seneler, saymýþtýr yerinde
Ne bebeler, bebe kalmýþtýr beþiðinde
Sýrasý gelmiþtir baþ göz etmeninde
Deðirmencinin þafak atmýþtýr beyninde

Yarýna tek metelik bile yoktur elinde
Eli kalbinde/iliþmiþtir analarý Fatme’ye
Derdim þu dað gibi büyük demiþtir
Derdim tevellütlümü geçmiþtir

Keþke sayýp duraydý yerinde günler
Keþke hiç büyümüyeydi/bebeler
Biz hadi neyse de hatun…
Onlar yoksullukla nasýl baþ eder?

Görünen o ki elbette baþ edemezler
Biz gibi çorbayý yavan da içemezler
Deðirmencinin bu bitmez çilesi de
Deðirmen taþý gibi döner/döner…

2.kitabýmdan...
Sosyal Medyada Paylaşın: