Geldin,
Ve deðiþti anýlarým...
Ömrü kýrýk dökük hatýralarla tamamladýktan sonra,
Azraili yanýnda karþýlamalý senin..
Kimsenin gözünden damlamamak için,
Geçmeli mübah yollardan
Sen bilmiyorsun...
Ama ellerinin dokusu ile büyülüyorsun ay ýþýðýný
Kokunla sarhoþ olmuþ gecenin içinden geliyorsun
Her gün ýslak bir bedenle bana...
Ýçindeki gölge ile güneþin gözleri kamaþýyor,
Saçlarýnýn her kývrýmýnda ayrý bir kalbi yaþatýyor,
Nefesime her gün yeni nefesler ekliyorsun...
Bilmiyorsun...
Ben sana al beni senden içeri diyorum
Susuyorsun...
Senden geçmedikçe ben yaþayamam,
Henüz bilmiyorsun...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.