yalnızlık
Yalnýzlýðýn baþ harflerini yazýyorum bu gece
Güneþ doðuyor karanlýkta kalan ruhuma
Aydýnlatmaya yetmiyor kaybetmeye alýþkýn bezgin bedenimi
Kadersizliðn ne olduðunu yaþadýðým kaderin içerisinde anlamýþ garip bir bünyeyim
Hayallerim azrailim benim caným bildiðin göðüs kafesi arasýnda
Halbuki umudum vardý
Tüm insanlar gibi kaybedilmiþ zamaný geri almayý düþünen
Sahici bir hayalle süzülen o ýssýz beden bendim
Kendi ilmeðimi boynuma geçirdiðimi görmeyen meçhul adamý unutmuþtum
Mutluluk rüzgarý sanýyordum hayatýmý kavuran o sýcaklýðý
Sevinç sanýyordum
Ve þimdi
Kalabalýklarýn arasýnda yalnýz ölüme yürüyorum
Sayfa bomboþ ve kelimeler þakaklarýmda
Yeni doðmaya çalýþan güneþi görüyor ve yine yazýyorum
Yazýyorum hayallerimin hep yalanda kalýþýný aklýmýn satýrlara dökülmüþ çaresizliðini
Mutsuzluk oyununun son perdesini yazýyorum ve sadece ben oynuyorum
Aðýrlaþtýrýlmýþ müebbet hayatýmda
Evet yalnýzým kader sillesinin acýsý sol tarafýmda
Ve hala azrailim beynimin içinde aklýmýn çekmecelerinde boþluklarý doldurabilmekte
Aðýr yaralý bir depresyondayým yaþamak için atan kalbim artýk yorgun
Beklemekteyim herkesin göreceði meleði
Ve gömüldüðüm gecenin sabhaýnda yeni aþýklarýn hatýrlamayacaðý
Asla bilinmeyecek bir mezar olmayý düþlüyorum
Kesmeyi tüm hayatý bir serüvenin sonuna nokta koymayý
Engin denizleri görmemeyi ve beklememeyi artýk mutluluk adý verilen o bilmediðim duyguyu
Vaz geçiyorum hergün nefes almaktan
Sevilmemenin verdiði acýyý hissetmekten yorgun düþünüyorum
Umutlarým ayaklarýmýn altýnda
Ben mutsuzum diye baðýrýyorum ruhsuz bir rüzgar misali
Eriyorum günden güne ama güçlü görünüyorum sebebini bilmediðim bir amacýn içinde
Eninde sonunda bitecek olan hayatýmýn perdesinin kapanacaðýný bilerek günahlar iþliyorum
Piþanlýklarla bezenmiþ hayatýmda serseri bir mermi arýyrum
Kollarým yorgun güçsüz ve halsiz
Feryatlarým omuzumdaki hislerle beraber kaybolu gidiyor
Doðru insanlarla yanlýþ olan bir hayatý yaþýyorum
Ve buna anlam bile veremiyorum
Korkuluklar arasýnda gezinen bir rüzgarým suya çarpýp boðulacaðým
Alacaðým kalan bu hayattan daima veren olmaktan bahsediyorum
Yorumlamýyorum sakinlikle geçen bu vicdansýz ömrü
Yalnýz geldiðim dünyadan yalnýz ayrýlmayý hayallerimde bile gezdiremiyorum
Yazýyorum bembeyaz sayfalara kirletiyorum tüm bu ak düþleri
Görüntüler canlanmýyor yýllar evvel ölmüþ hayatýmda
Ve damarlarýmýn içinde kan namýna matem dolþaýyor ve ben hatayý bulamýyorum
Yalnýzým çaresizim
Çare ben deðilim ve o çareyi beklemekteyim
Aþýklarýn ömrüne özenip vedasýz ayrýlýyorum tüm kalabalýklardan
Depresyon duygularým artýk sinir olarak tanýmlanmakta
Ve bu duygu hiç hoþ karþýlanmamakta
Evet mehmet ölüyorsun
Hayata küfür edeceðine býrak sayfa boþ kalsýn
Ve sen tekrar uyu ve uyan
Sayfanýn sonuna aðlama payý býrak………
Bir Garip MeHMeT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.